Przed nami ponad 10 km, 5 wsi i piękna pogoda. Nie zabraknie cmentarzy, kościołów, bożych mąk, pomników, pseudoromańskich domów, a nawet czołgu. Co z tym wszystkim ma wspólnego Jan Matejko? Ano ojca i dziadka.
Syrovátka
Wysiadamy na stacji kolejowej Dobřenice, jednak do samych Dobřenic mamy 2 kilometry, a na razie znajdujemy się w miejscowości Syrovátka, o której już pisano w XIV w. Następnie kierujemy się na północ, idąc brukowaną drogą przechodzimy przez szosę nr 11 Hradec Králové – Praha i…
Przebieg trasy.
Roudnice
…już jesteśmy w Roudnicach. Po prawej mijamy cmentarz, o którym już wkrótce, ponieważ spoczywają na nim przodkowie Jana Matejki.
Polecam zwiedzenie Roudnic: Dolnych (na zachodzie) i Górnych (na wschodzie). Niedługo więcej o historii Roudnic. Na razie zdradzę, że nie brakuje zabudowań drewnianych, jaki i pseudoromańskich oraz pseudogotyckich.
Jako ciekawostkę mogę podać, że widniejący na poniższym zdjęciu czołg średni konstrukcji radzieckiej, produkowane po 1944 r., T-34/85 (ten sam „Rudy” z serialu „Czterej pancerni i pies”), ważący 32 tony i osiągający prędkość 55 km/h – już został sprzedany.
Libčany
Następnym naszym celem są Libčany, które w XI w. były majątkiem klasztoru opatovickiego. Po drodze mijamy sady, na terenie których w zamierzchłych czasach płynęła Łaba (która obecnie płynie niecałe 10 km dalej na wschód przez Hradec Králové).
„Centrum” znajduje się na niewielkim wzniesieniu – 276 m n.p.m., skąd już widać Kuněticką Górę.
W tym też miejscu postawiono romański kościół Wniebowzięcia Panny Marii, który następnie przebudowano w stylu gotyckim, natomiast wnętrze ma barokowe.
We wsi znajdowała się również średniowieczna twierdza i barokowy pałac, które się nie zachowały. Za to zobaczyć możemy drewnianą dzwonnicę czy kapliczkową drogę prowadzącą ku kościołowi.
Na przełomie XIX i XX stulecia właścicielami miejscowości był ród szlachecki wywodzący się z Dolnej Austrii – Harrach (ten sam, który dał nazwę dla miasta w północnych Czechach – Harrachova). Libčany zostały nazwane przez czeskiego malarza Mikoláša Aleša „Českým Betlém” (pol. „Czeskim Betlejem”). W miejscowości tej urodził się słynny lalkarz Matěj Kopecký (1775-1847), historyczka sztuki Zdeňka Wirtha (1878-1961), malarz i grafik Vojtěch Sedláček (we wsi znajduje się izba jego pamięci) oraz artysta i nauczyciel František Michálek (1896-1966).
W prezentowanej wsi w połowie XIX. w. przebywał czeski lekarz, działacz czeskiego Odrodzenia Narodowego i pisarz – František Cyril Kampelík. Był on założycielem wiejskich spółdzielni „kampeliček”.
Z Libčan kierujemy się do Urbanic. Po drodze mijamy kolejne sady oraz dwie boże męki.
Spokojnie, to nie krokodyl, a jaszczurka z ogonkiem „drugiej młodości”.
Urbanice
Urbanice, podobnie jak Libčany, należały do klasztoru opatovickiego. W tejże miejscowości urodził się dziadek Jana Matejki.
We wsi w 1860r. postawiono bożą mękę, a obok niej dzwonnicę, natomiast w 1920 r. pomnik poległych w czasie I wojny światowej.
Kto wie, jak nazywa się ta roślina rosnąca na kamieniach?
Czeski „mąż na godziny”.
Praskačka
Z Urbanic już blisko do stacji kolejowej w Praskačce, która została wybudowana w 1873 r.
Ten czołg służyć powinien jako sprzęt gaśniczy. Zamiast ze szlauchu woda leciałaby z lufy ;)
Czy zwyczaj chwalenia się potomstwem na elewacji domu jest w Czechach powszechny?
Na początku myślałam, że to sprzęt gaśniczy, tym bardziej kolor na to wskazywał. I pierwszy raz spotkałam się „chwaleniem się potomstwem” :) Sfotografowałam, bo w końcu to moja imienniczka.
Pingback: Roudnicki cmentarz | Kaszubka w Czechach